ในปี ค.ศ. 1971 ที่ผมเริ่มเข้ามาเรียนหนังสือในเมืองหลวง
ตอนนั้น ทุกเช้ามืด ต้องนั่งรถเมล์ขาว ของ บริษัท นายเลิด จำกัด ไปโรงเรียน
เป็นรถเมล์ของเอกชน (3 ปีถัดมา จึงได้รวมรถเมล์ เป็น ขสมก. ในสมัยรัฐบาลคึกฤทธิ์)
ค่ารถเมล์ตลอดสาย เก็บ 50 สตางค์ ถูกมากเลย แล้วยังมีให้ซื้อคูปองเป็นเล่ม ลดราคาลงครึ่งหนึ่งอีก
ตัวยังเล็ก ขึ้นรถเมล์ แขนก็ยังจับราวไม่ถึง กระเป๋านักเรียนก็หนักเหลือเกิน
โชคยังดี ที่ว่า บ้านพัก กับ โรงเรียน อยู่ใกล้จุดที่เป็น ต้นสาย-ปลายสาย ของ รถเมล์นายเลิด พอดี เพลงฝรั่งที่กำลังโด่งดังที่สุด และเป็นเพลงแรกของชีวิตในเมืองหลวงของผม
มาจากวงที่ประกาศตัวเองว่า ไม่ใช่วงข้างถนน
วงนี้ครับ วงกลางถนน "Middle of the Road" หรือ M.O.T.R.
Middle Of The Road - Chirpy Chirpy Cheep Cheep
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น